Daar stonden ze dan, voor de ingang van Garth Agarwen, 4 dappere strijders met het plan om the Lost Maiden aan te reclaimen. Oraro de minstrel, spelend op zijn instrument zoals altijd. Sytes de guardian, het schild zo groot dat ie er zelf achter verdwijnt. Bearrach de Rune-Keeper, had weer genoeg steentjes meegenomen om mee te spelen en Dashea de Hunter, met haar scherpe pijlen. Zij moesten het alleen doen, Caiona liet het afweten vanwege verbouwingen in huis, Roepert had bezoek en Danosey.. We verdenken hem ervan vader geworden te zijn.

Eenmaal binnen in Garth Agarwen herkende de Creoth hun al gauw, gezien dit de groep was die een week eerder Ivar te pakken heeft genomen. Alleen herkende zij Dashea niet, en dat kwam ze duur te staan. Dashea is volleerd met pijl en boog, en dat was te merken ook. De dappere dwerg Sytes, die normaal de aandacht moet trekken in het gevecht, stond er maar en keek ernaar, nee dit zou voor hem ook een makkelijk avond worden. Al spelend op zijn instrument liep Oraro door Garth Agarwen, al vond de Creoth maar ook zeker de Darkwater Glooms dat niet altijd even fijn. Gelukkig had Bearrach de juiste steentjes meegenomen om gevallen vrienden weer op te helpen.

Dashea heeft vroeger 2 sleutels gestolen in Garth Agarwen, en hopende dat deze nog steeds passen liep het kleine gezelschap makkelijk door naar de gesloten deuren. Daar werden de 2 bewakende wights zonder pardon bruut afgeslacht door een paar pijlen, steentjes, een groot schild en oorstrelende klanken van een lute. Zij vonden nog een sleutel wat inhoud dat ze weer een nieuwe sleutel moeten maken, want Bearrach kon deze niet laten liggen.

De grote deur werd geopend....

Alles wat zich achter de deur bevond, was gealarmeerd van het feit dat de Alliance Of The Sun eraan kwam. Iedereen wist zich immers lot wat Ivar is overkomen en zinde op wraak. Nadat er een aantal Darkwater Glooms waren afgeslacht, kwamen er ineens van alle kanten wights aan. Waren ze in de val gelopen? Wie weet, want onze komst was niet onaangekondigt gebleven. Het gezelschap bleek niet opgewassen tegen dit geweld en de hoeveelheid wights die overal vandaan kwamen, zelfs Dashea moest even een stapje terug doen. Bearrach wist op te staan en wilde zijn steentjes gebruiken om iedereen te helpen opstaan, maar hij kon zich niet verscholen houden en de wight vonden hem weer.

Dashea kon het niet aanzien en putte al haar krachten in het opstaan om zo haar kinshipgenoot te hulp te schieten. Bearrach, al rennende richting Dashea, kon maar net overeind blijven toen Dashea arriveerde. Meteen trok zij haar boog en schoot haar pijlen in de wight die hem achtervolgde. Helaas bezweek Bearrach onder de druk, maar kon wel weer opstaan. Dashea ging ondertussen de wight aanpakken, die stonden te dansen naast de levenloze lichamen van Sytes en Oraro. Respectloos vierden zij feest naast de lichamen en respectloos werden deze wights afgeslacht door Dashea. Ondertussen terug aangekomen, hielp Bearrach de Hobbit en Dwerg overeind.

Daar stonden ze dan, enigzins verslagen en toch overwinnaar. De volgende poort werd geopend om naar Red-maid's sanctum te kunnen gaan. Maar al gauw zagen ze dat daar een wight stond, die niet zonder slag of stoot zou neergaan. Er was geen weg omheen, hij stond tussen hun en de deur naar Red-maid's sanctum in. Dan maar er doorheen en overheen dacht Bearrach. Zo gebeurde het ook, al leek het even niet goed te gaan. Deze wight was bijna verslagen, toen op mirakuleuze wijze hij weer opstond. Al was dit maar voor even, want dit gezelschap was vastberaden.

De wight kwam aan zijn einde...

Toen reste er nog maar 1 ding, de deur openen en Red-maid's sanctum binnengaan. Eenmaal binnen, kwam er een imposante River-Maid aangelopen. Onze Hobbit en Dwerg vrienden keken omhoog, waar Naruhel stond, enigzins een mooie vrouw maar met puur kwaad. Het gevaar echter lag om de hoek, alweer ze een legertje had klaar staan voor de aanval.

Één voor één werden groepjes op hun afgestuurd, en één voor één gingn zij liggen, afgeslacht door 4 dappere strijders.
Naruhel besloot de klus zelf te klaren, gezien haar legers te zwak bleken voor het gezelschap. Samen met een aantal Glooms viel ze aan. De Glooms moesten het als eerste bekopen, zodat iedereen zich kon focussen op Naruhel. Het was een intens gevecht, maar ondanks dat dit gezelschap maar met 4 man sterk was, lag de nadruk op sterk, want dat waren ze!

Naruhel beweek en liet een mooi arsenaal achter. Oraro was onder de indruk van Naruhels kleding, en besloot deze mee te nemen om thuis, in zijn huisje te kunnen ophangen. Het zou zijn troffee zijn, van weer een zwaar gevecht dat zij gewonnen hebben.

Tot zover wat ik van Dashea gehoord en begrepen heb en mijn dank gaat ook uit naar haar en de Eleventy-First kinship. Zonder Bearrach en Dashea hadden de Alliance Of The Sun niet weer een overwinning kunnen opschrijven.
Wanneer we weer gaan weet ik niet, maar ik ben vastbesloten dit keer zelf mee te gaan, want Dashnica wil ook angst rondzaaien bij de minions van Sauron. Hij zal weten tegen wie die vecht!